Çok değil bundan 2 yıl önceydi.
İtalya’nın Navigli şehrinde bu güzel binada bir ev tutmuş “Vakit Bir Buket Çiçek Yapma Vaktidir”in son satırlarını yazıyordum.
Evin önündeki kanal, etrafını çevreleyen kafeler ve şen kahkahalarıyla o kafeleri dolduran genç, yaşlı, her dilden, dinden, ırktan renkten insan bir arada mutluluk dağıtıyorlardı adeta.
Bir kadınla tanışmıştım. İtalya’da kendine yeni bir hayat kurmuştu.
Başka bir ülkeden geliyordu. Köpeğiyle birlikte kurduğu yeni dünyadan, İtalya’ya olan aşkından gözleri parlayarak bahsediyordu.
Her gün başka başka hikayelerin içinde buluyordum kendimi. Gün geçtikçe her yerinden sanat, tarih, edebiyat akan bu şehire iyiden iyiye alışmış, kalma süremi uzatmıştım. Ve bir sabah kalktığımda kendimi bir romanın ilk satırlarını yazarken bulmuştum.
Şimdilerde oradaki dostlarım ıssız sokakların fotoğraflarını gönderiyor ve çok tuhaf hissediyorum.
Ve geriye dönüp bakınca iyi ki gitmişim diyorum, iyi ki çıkmışım onlarca seyahate, kimsenin benimle gelmesini beklememiş sırt çantamı alıp düşmüşüm yollara.
İyi ki gitmekle kalmamış; konuşmuş, tanışmış onlarca insanla yolumu birbirine bağlamışım.
Kaybolmuşum dilini bilmediğim sokaklarda, dans etmişim sokak sanatçılarının müziğinde, poz vermişim turist ressamlarına ve taşlar toplamışım uğur getirsin diye.
Yağmurlarda ıslanmış, yorulmak nedir bilmeden yürümüş, bir elimde kitap bir elimde kahve oturup şehrin merdivenlerine bazen de durup akan hayatı seyretmişim.
Kendini keşfetmenin katmanlarında;
kim ne der diye düşünmeden sevmiş,
sevilmiş, gülmüş, ağlamış ve bazen mantığımı susturmuş hata bile olsa kalbimle karar vermiş; düşmüş, kalkmış, aşık olmuş, aldanmış ve aldırış etmemişim.
Başlamak için hiçbir konuda mükemmel olmayı beklememiş en doğru zamanın “tam da şimdi” olduğuna inanarak hayatta hiçbir şeyi ertelememişim.
Belki de en çok bu yüzden sevmişim bu kadar kendimi.
Ve şimdi bir kez daha anlıyorum ki ertelememek hayattaki en doğru kararmış ve hep tutkuyla hayata sarılanlar, sabırla güzel günlerin geleceğine inananlarmış...
Gökhan Dumanlı / Mart 2020
Comments